Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ad satiatem

  • 1 satias

    satiās, ātis, f. [st2]1 [-] satiété, abondance. [st2]2 [-] satiété, dégoût.    - ad satiatem, Lucr.: en abondance, à foison.    - satias tenet studiorum istorum, Ter.: je suis dégoûtée de ces distractions.
    * * *
    satiās, ātis, f. [st2]1 [-] satiété, abondance. [st2]2 [-] satiété, dégoût.    - ad satiatem, Lucr.: en abondance, à foison.    - satias tenet studiorum istorum, Ter.: je suis dégoûtée de ces distractions.
    * * *
        Frumenti ex inopia graui satias facta. Sallust. Rassasiement.
    \
        Satias eum cepit amoris in vxore. Liu. Il est saoul de sa femme, Il s'ennuye d'elle.

    Dictionarium latinogallicum > satias

  • 2 satias

    satiās, ātis (употр. преим. nom. sg.) f. (=satietas)

    Латинско-русский словарь > satias

  • 3 satias

    satiās, ātis, f. ( vom Adi. *satius; vgl. satietas u. 1. satio), die Sättigung, I) = das Sattsein, die Hinlänglichkeit, ad satiatem, Lucr.: cibi, Lucr.: frumenti, Sall. fr.: cum sat haberet, satias manum de mensa tolleret, Varro fr.: aut quaenam umquam ob mortem Myrtili poenis luendis dabitur satias supplici? wird das Strafgericht sich zur Genüge sättigen? Acc. fr. – II) subjekt. = die Übersättigung, der Überdruß, Ekel, ubi satias fieri coepit, Ter.: divites satias in melius mutet, Tac.: mit obj. Genet. (an), quid mihi proderit, quam satias omnium rerum tenet, Lucil. fr.: inde ubi id temporis visum, quo de die epulatis iam vini satias esset, des Weines schon übersatt wären, Liv.: si forte (eum) iam satias amoris in uxore ex multa copia cepisset, Liv.: quos satias vitae tenet, Solin. – / Nbf. satiēs, Nomin. Iuvenc. evang. hist. 1, 673. Dict. 3, 25 in. u. 5, 2: Akk. satiem, Iuvenc. evang. hist. 3, 216. Corp. inscr. Latin. 8, 1523 v. 9 (= Anthol. Lat. 1408, 5 M): Abl. satie, Plin. 8, 209.

    lateinisch-deutsches > satias

  • 4 satias

    satiās, ātis, f. ( vom Adi. *satius; vgl. satietas u. 1. satio), die Sättigung, I) = das Sattsein, die Hinlänglichkeit, ad satiatem, Lucr.: cibi, Lucr.: frumenti, Sall. fr.: cum sat haberet, satias manum de mensa tolleret, Varro fr.: aut quaenam umquam ob mortem Myrtili poenis luendis dabitur satias supplici? wird das Strafgericht sich zur Genüge sättigen? Acc. fr. – II) subjekt. = die Übersättigung, der Überdruß, Ekel, ubi satias fieri coepit, Ter.: divites satias in melius mutet, Tac.: mit obj. Genet. (an), quid mihi proderit, quam satias omnium rerum tenet, Lucil. fr.: inde ubi id temporis visum, quo de die epulatis iam vini satias esset, des Weines schon übersatt wären, Liv.: si forte (eum) iam satias amoris in uxore ex multa copia cepisset, Liv.: quos satias vitae tenet, Solin. – Nbf. satiēs, Nomin. Iuvenc. evang. hist. 1, 673. Dict. 3, 25 in. u. 5, 2: Akk. satiem, Iuvenc. evang. hist. 3, 216. Corp. inscr. Latin. 8, 1523 v. 9 (= Anthol. Lat. 1408, 5 M): Abl. satie, Plin. 8, 209.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > satias

  • 5 satias

    sătĭas, ātis (collat. form sătĭes, Juvenc. 1, 637:

    ad satiem,

    id. 3, 216; abl. satie, Plin. 8, 51, 77, § 209), f. [satis], a sufficiency, abundance, plentifulness.
    I.
    In gen. (mostly ante- and post-class.; not found in Cic. or Cæs.; commonly used only in nom. sing., the other cases being taken from satietas): quorum crudelitatem numquam ulla explet satias sanguinis, Att. ap. Non. 172, 7 (Trag. Rel. p. 133 Rib.); cf. id. ap. Cic. N. D. 3, 38, 90 (v. Charis. p. 70 P., and l. l. p. 188 Rib.):

    fessus satiate videndi,

    Lucr. 2, 1038: haec juvabant Cum satiate cibi, along with abundance of food, i. e. after eating sufficiently, id. 5, 1391: ut hodie ad litationem huic suppetat satias Jovi, * Plaut. Ps. 1, 3, 100: frumenti ex inopiā gravi satias facta, Sall. Fragm. ap. Non. 172, 13 (Hist. 2, 29 Dietsch): fructibus omnium generum ita subnascentibus ut numquam satias voluptatibus desit, Plin. 5, 1, 1, § 6; Macr. S. 7, 12, 21:

    ad satiatem terra ferarum Nunc etiam scatit,

    in abundance, abundantly, Lucr. 5, 39.—
    II.
    In partic., subject., satisfied desire, satiety; a loathing, disgust (ante-class. and since the Aug. period, but not in Quint.; cf.

    , on the other hand, satietas): satias jam tenet Studiorum istorum,

    Ter. Hec. 4, 2, 18: omnium rerum, Lucil. ap. Non. 172, 14:

    sicubi eum satias Hominum aut negoti si quando odium ceperat,

    Ter. Eun. 3, 1, 14; so (corresp. with odium) id. Eun. 5, 5, 3;

    (with taedium),

    Tac. A. 16, 16:

    si forte jam satias amoris in uxore ex multā copiā cepisset,

    Liv. 30, 3 Drak. N. cr.:

    satias capit aliquem,

    Tac. A. 3, 30 fin.; Macr. S. 7, 12 med.:

    vini,

    Liv. 25, 23 fin. Drak. N. cr.; Tac. A. 3, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > satias

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»